เพื่อนรัก เพื่อนร้าย สุดท้ายก็"เพื่อน" <3

สวัสดีครับ ^.^ วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาที่แสนเจ็บแสบมาก เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ....     เรื่องมันมีอยู่ว่า...ผมได้มีเพื่อนสนิทมาก (ปกติก็สนิททุกคน) เรารู้จักกันตั้งแต่ ม. 5 เค้าได้ย้ายเข้ามาเรียนที่เดียวกับผม เราไปไหนมาไหนจนสนิทกันมาก มีอะไรก็จะเล่าให้ฟัง จนกระทั่งวันนึง...มีเพื่อนของเค้าที่ รร.เก่าเค้า มาจีบผม ผมก็คุยกันมาสักพัก ผมก็ได้เล่าให้มะพร้าว (นามสมมุติ) ฟัง เค้าก็ถามนู่น นี่ นั่น แล้วก็บอกว่า "โอ้ย!!! มะยม (นามสมมุติ)เนี่ยนะ ทั้งขี้เหร่ ทั้งอ้วน ทั้งดำ &/#[email protected]>@@]@>..." แต่เป็นเพราะผมก็ไม่เคยเจอกะมะยม มาก่อนก็เลย ฟังจากมะพร้าว แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับ เราก็ได้คบกันมาเรื่อยๆ แต่ในระหว่างที่คบกันเราก็ไม่เคยได้เจอกันเลย เป็นเพราะว่าเราอยู่ไกลกัน แต่บ้านมะยม กับ มะพร้าวอยู่ใกล้กัน         จนกระทั่ง...เราจบ ม.6 ต้องย้ายมาเรียนที่ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ผมกับมะพร้าว เราอยู่หอเดียวกัน ห้องเดียวกัน ในห้องมี 1 เตียง ( 6 ฟุต) แต่ผมก็ไม่ได้ขึ้นไปนอนบนเตียงกับเพื่อนนะ เพราะว่าแอบเกรงใจมัน ถึงแม้จะเป็นเพื่อนสนิทกันก็เถอะ แต่ผมก็ไม่ได้ลำบากอะไร อยู่กันมาอย่างราบรื่น       อยู่มาวันหนึ่ง...ผมนั่งทำการบ้านอยู่อย่างเคร่งเครียด ก็ได้ยินเสียงไขกุญแจ (แกร๊กกกก) ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะรู้ว่า มะพร้าวคงเลิกเรียนแล้ว แต่พอเดินผ่านหน้าไป ผมถึงกับหยุดชงัก เมื่อเห็นขา 2 คู่เดินผ่านหน้าไป ผมเงยหน้ามอง เงิบ เจ้าของขาคู่นั้นคือ..........มะยม แฟนเราเอง ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูก ตัวชาไปหมด เค้ายิ้มให้ผม แล้วเอ่ยขึ้นว่า "สวัสดี" วันนั้นเป็นวันแรกที่เราเจอหน้ามะยม แต่วันนั้นก็เป็นวันที่เราต้องเลิกคุยกันอย่างจริงจัง เพราะ มะพร้าวกับมะยม เค้าคบกัน     หลังจากนั้น ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับมะพร้าวเท่าไหร่ (ไม่จำเป็นก็ไม่ทัก) แล้วสิ่งที่ผมได้กลับมาคือ มะยมมาต่อว่าต่างๆนานา ว่า" คุณเป็นเพื่อน ประสาอะไร เรื่องแค่นี้ จะอะไรกันนักกันหนา มะพร้าวมันเห็นคุณเป็นเพื่อนนะ ถึงไม่อะไร แล้วคุณล่ะ...ไม่เห็นมันเป็นเพื่อนบ้างหรอ" (หลังจากได้ยินผมเงิบบบบ (ตรูต้องพูดป่าวว่ะ) สุดท้ายคนที่มันบอกว่าไม่ถูกกัน ด่ากันมาต่างๆนานา มันก็มาได้กันเอง...เฮ้อออ.   หลังจากนั้นผมก็เริ่มคุยกันเหมือนเดิม จนถึงตอนนี้ก็คุยเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้สนิทเหมือนเมื่อก่อนแล้ว อ่อ...ผมลืมบอกว่าหลังจากจบปี 1 ผมก็แยกย้ายกับมะพร้าว และปัจจุบันนี้ เค้าทั้งคู่ก็ยังอยู่ด้วยกัน       แต่อย่างไง"เพื่อนก็คือเพื่อน" ตอนนั้นยอมรับว่าโกรธมาก แต่พอเวลาผ่านไป มันก็คิดได้ว่า ไม่มีประโยชน์อะไร คิดถึงปัจจุบัน และอนาคตดีกว่า (แลดูดี 555+) ปล.รักเพื่อนทุกคน แต่ถ้าจะเจอแบบนี้ ขอให้มันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนเราดีกว่านะ