บทเรียนจากความรักผิดๆ

เมื่อมีเวลาทบทวนตัวเอง คำตอบที่ได้มันชัดเจน ว่าทุกสิ่งที่เกิด ก็เพราะตัวเราเมื่อมีความรัก ทุกคนย่อมทำทุกอย่างเพื่อรักษาความรักไว้ อย่างไม่มีเหตุผลรักมาก สำคัญมาก ยิ่งพยายาม ยิ่งครอบครอง

และบางครั้งมันอาจจะออกมาในรูปแบบ ความเห็นแก่ตัว แบบที่เราไม่รู้ตัว และเข้าใจผิดคิดว่า นั่นเพราะรักเขาไง ความจองหอง บ้าคลั่ง หึงหวง ฉุนเฉียว เพื่อเอาชนะ ให้ได้ดังใจเรา นั่นก็เพราะ รักเขาไง ร้องไห้ฟูมฟาย ทำร้ายตัวเอง นั่นก็เพราะ รักเขาไงเอาแต่ใจ คาดหวัง ตั้งกฎเกณฑ์ นั่นก็เพราะรักเขาไง

ความรู้สึกมากมายหลากหลาย บนคำว่า "รัก"

แต่เได้ทบทวนจริงๆ มองเห็นจริงๆ รึเปล่า ว่าทั้งหมด นี่  ทำไปเพราะรักเขาจริงๆหรือ? หรือ เพราะเราต้องการให้เขาเป็นดังใจเราเท่านั้น?

หลายครั้ง เราไม่ได้นึกถึงความรู้สึกคนรัก ที่ปากเราบอกว่าเรารักเขาขนาดไหน การกระทำที่แสดงออกไป เราทำไปก็เพื่อพยายาม ตอบสนอง ความรู้สึกต้องการได้ ต้องการเป็น แบบที่ตัวเองต้องการเท่านั้น โดยที่ไม่ได้คิดว่า  เขาจะอึดอัด ลำบากใจ   ยิ่งทำมากเท่าไร ก็ยิ่งต่อต้านกันเท่านั้น

และแล้ว ความรัก ที่เคยว่าสวยงามแสนดี  ก็กลายเป็น  "ปีศาจ" ที่ไม่อาจอยู่ร่วมโลกกันได้อีกตลอดกาลไม่เหลือ ความรู้สึกดีๆ วันนี้ ก็เพราะการกระทำของเราเอง

บ่อยครั้งมากๆ ที่คนเรา เหมาเอาว่าการเอาชนะ การครอบครอง การเป็นเจ้าของ การเรียกร้อง ...  เป็นความรัก

คนเราเมื่อได้เจอความเจ็บปวดจริงๆ ได้รับบทเรียนจริงๆ ถึงจะยอมเข้าใจ ว่าความผิดพลาดทั้งหลาย มันก็มาจากตัวเอง.อย่าได้โทษแต่คนอื่น สิ่งอื่นๆที่ทำให้เราทุกข์ใจ

.. โทษไปไม่ได้อะไร แต่ถ้าเราเห็น และรู้ ยอมรับ จากบทเรียนนี้  แก้ไข มันไม่มีอะไรสายเกินไป